LOS ANGELES (AP) — หลังจากการเดินทางเกือบแปดปี ยานอวกาศของ NASA เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาเข้าสู่วงโคจรรอบ Ceres อย่างไม่มีที่ติในการเยือนดาวเคราะห์แคระเป็นครั้งแรกยานดอว์นที่เป็นหุ่นยนต์จะโคจรรอบดาวเคราะห์แคระนานกว่าหนึ่งปี สำรวจพื้นผิวของมันและไขปริศนาของมัน“มันเป็นไปตามที่เราคาดไว้ทุกประการ รุ่งอรุณค่อย ๆ เลื่อนเข้าสู่อ้อมกอดแรงโน้มถ่วงของเซเรสอย่าสง่างาม” มาร์ค เรย์แมน หัวหน้าวิศวกรของภารกิจมูลค่า 473 ล้านดอลลาร์ที่จัดการโดยห้องปฏิบัติการขับเคลื่อนด้วย
ไอพ่นของนาซาในพาซาดีนากล่าว
ข้อมูลเชิงลึกโดย Tenable: ในระหว่างการสัมมนาผ่านเว็บคู่มือ CISO สุดพิเศษนี้ ผู้ดำเนินรายการ Justin Doubleday และแขกรับเชิญ Brian Hermann จาก Defense Information Systems Agency และ Christopher Day จาก Tenable จะสำรวจความคืบหน้าและกลยุทธ์ของ Zero Trust ที่ DISA
เซเรสเป็นจุดแวะที่สองและจุดสุดท้ายสำหรับดอว์น ซึ่งเปิดตัวในปี 2550 ในการเดินทางไปยังแถบดาวเคราะห์น้อยหลัก ซึ่งเป็นเขตระหว่างดาวอังคารและดาวพฤหัสบดีซึ่งเกลื่อนไปด้วยเศษหินจากการก่อตัวของดวงอาทิตย์และดาวเคราะห์เมื่อประมาณ 4 พันล้านปีก่อน
ดอว์นจะใช้เวลา 16 เดือนในการถ่ายภาพพื้นผิวน้ำแข็ง ก่อนหน้านี้ใช้เวลาหนึ่งปีที่เวสตาในการสำรวจดาวเคราะห์น้อยและส่งภาพระยะใกล้อันน่าทึ่งของพื้นผิวที่เป็นก้อนของมันกลับมาก่อนที่จะแล่นไปยังเซเรส ซึ่งเป็นวัตถุที่ใหญ่ที่สุดในแถบดาวเคราะห์น้อย
การเดินทาง 3 พันล้านไมล์เป็นไปได้ด้วยเครื่องยนต์ขับเคลื่อนไอออนของ Dawn ซึ่งให้อัตราเร่งที่นุ่ม
นวลแต่คงที่ และมีประสิทธิภาพมากกว่าเครื่องขับดันทั่วไป
เมื่อรุ่งอรุณเข้าใกล้เซเรส มันก็ฉายภาพที่ดีที่สุดที่เคยถ่ายของดาวเคราะห์แคระกลับมา ภาพที่น่างงงวยบางภาพเผยให้เห็นรอยแวววาวภายในปากปล่องภูเขาไฟ ซึ่งเป็นสัญญาณของน้ำแข็งหรือเกลือ
นักวิทยาศาสตร์หวังว่าจะมองเห็นจุดต่างๆ ได้ดีขึ้นเมื่อยานอวกาศวนเข้าใกล้พื้นผิว นอกจากนี้ยังจะศึกษาว่าไอน้ำที่พบเห็นก่อนหน้านี้ยังคงระบายอยู่หรือไม่
“มีความลับมากมายที่จะถูกเปิดเผย” ลูซี แมคแฟดเดน นักวิทยาศาสตร์ด้านภารกิจที่ศูนย์การบินอวกาศก็อดดาร์ดของนาซาในแมรีแลนด์กล่าว
ยานอวกาศร่อนเข้าที่เมื่อเวลา 04.39 น. ของวันศุกร์ และผู้ควบคุมการบินได้รับการยืนยันในอีกหนึ่งชั่วโมงต่อมา การหลบหลีกเกิดขึ้นโดยไม่มีช่วงเวลาตึงเครียด ซึ่งแตกต่างจากการจับภาพอื่น ๆ ที่ต้องมีการเบรกเพื่อชะลอความเร็ว
“ละครที่แท้จริงคือการสำรวจโลกต่างดาวที่แปลกใหม่” เรย์แมนกล่าวปัจจุบัน Dawn อยู่ในเงามืดของ Ceres และจะไม่ถ่ายภาพใหม่จนกว่าจะปรากฏในเดือนเมษายน เขากล่าว
เซเรสถูกค้นพบในปี 1801 โดยมีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 600 ไมล์ ซึ่งกว้างพอๆ กับเท็กซัส และมีแกนกลางที่เป็นหิน ตั้งชื่อตามเทพีแห่งการเกษตรและการเก็บเกี่ยวของโรมัน เริ่มแรกมันถูกเรียกว่าดาวเคราะห์ก่อนที่จะถูกลดระดับเป็นดาวเคราะห์น้อยและถูกจัดประเภทเป็นดาวเคราะห์แคระในภายหลัง ดาวเคราะห์แคระมีรูปร่างเป็นทรงกลมเช่นเดียวกับดาวเคราะห์ แต่พวกมันก็อยู่ในละแวกท้องฟ้าเดียวกันกับวัตถุที่มีขนาดใกล้เคียงกัน
ด้วยปีกพลังงานแสงอาทิตย์ขนาดใหญ่ที่กางออก Dawn มีขนาดเท่ากับรถพ่วงรถแทรกเตอร์ โดยวัดจากปลายหัวจรดปลายได้ 65 ฟุต มีอินฟราเรดสเปกโตรมิเตอร์และเครื่องตรวจจับรังสีแกมมาและนิวตรอนเพื่อศึกษาพื้นผิวของเซเรสจากวงโคจร
ยานอวกาศอยู่ห่างจาก Ceres ประมาณ 38,000 ไมล์เมื่อเริ่มโคจร ในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ยานจะหมุนวนลงไปในระยะ 235 ไมล์จากพื้นผิวของเซเรส ซึ่งมันจะยังคงอยู่อีกนานหลังจากภารกิจสิ้นสุดลง
Mark Sykes นักวิทยาศาสตร์ภารกิจซึ่งเป็นหัวหน้าสถาบัน Planetary Science ในรัฐแอริโซนากล่าวว่า “ทุกครั้งที่เราเข้าใกล้ เราจะเห็นสิ่งต่างๆ มากขึ้นที่ทำให้เราปวดหัว”
รุ่งอรุณแทบไม่ได้ออกสู่ระบบสุริยะชั้นในเลย ภารกิจนี้ต้องทนกับการยกเลิกโครงการที่เกี่ยวข้องกับการระดมทุนและความล่าช้าในการเปิดตัวก่อนที่จะได้รับไฟเขียวให้บินได้
เมื่อเร็ว ๆ นี้ดาวเคราะห์แคระได้กลายเป็นจุดสนใจของการสำรวจ
ต้องการติดตามข่าวสารล่าสุดของรัฐบาลกลางและข้อมูลล่าสุดจากอุปกรณ์ทั้งหมดของคุณหรือไม่ ดาวน์โหลดแอป Federal News Network ที่ปรับปรุงใหม่
